tüstü — is. 1. Yanan bir şeydən havaya qalxan dumanaoxşar qazvari kəsif zərrəciklər. Papiros tüstüsü. Qara tüstü. – O taydan bu taya işıqlar gəlir; Tüstülər burulub göyə yüksəlir. S. V.. 2. tar. Keçmişdə vergi vahidi kimi götürülən ev, təsərrüfat. O… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tuštumas — tuštùmas sm. (2) K, Š, Rtr, P.Skar, DŽ, NdŽ, KŽ; N 1. R141, MŽ186, I → tuščias 1: Išsigandau namo tuštumo rš. Tik miegamasis toks ir liko kaip iššluotas, net aidintis nuo tuštumo M.Katil. Erdvės tuštùmas tėra vien tariamas FT. ^ Tuštumas galvoj … Dictionary of the Lithuanian Language
tuštut — tuštùt prt. pabrėžiant tos pat šaknies žodį: Sodas tuštùt tuštutukas Ds … Dictionary of the Lithuanian Language
tuštuoti — tuštuoti, uoja, ãvo intr. būti tuščiam: Šiaip tuštuojanti menė buvo virtusi vieta, kur kovotojai ieškojo poilsio ir šilumos rš … Dictionary of the Lithuanian Language
mədxən — ə. tüstü çıxan yer; baca … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tüstülü — sif. 1. Tüstü verən, tüstüsü çıxan. Tüstülü ocaq. 2. Tüstü basmış, tüstü dolmuş, tüstü qaplamış, tüstü ilə dolu. Yenə də küy qopdu tüstülü zalda; Yenə şüşələrdən daşdı şərablar. N. Xəzri. 3. İçərisindən tüstü çıxan. Yenicə puçurlamış ağacların,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dumanlamaq — f. 1. Dumanla, tüstü ilə örtmək; duman, tüstü çökmək; duman, tüstü basmaq. 2. məc. Bulandırmaq, qaraltmaq, tutqunlaşdırmaq, kəsifləşdirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dumanlandırmaq — 1. f. 1. Tüstüləndirmək, tüstü buraxmaq. 2. məc. Tutqunlaşdırmaq, dumanlı etmək; anlaşılmaz, görünməz hala salmaq; üstünü örtmək. 2. f. Dumanla, tüstü ilə örtmək; duman, tüstü qaldırmaq; tüstüləmək. Zərrintac xanım kreslodan üzüyuxarı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tüstülənmək — f. Tüstü buraxmaq, tüstüsü çıxmaq, tüstülənmək. Kəndçi də söylənir: – Ədalət hanı? Yanıb tüstülənir ağac qəlyanı. S. V.. Ocaq tüstülənir. . . o fikirlidir; Uşaqlıq çağımı yadına düşdü? H. Hüseynzadə. // Tüstü ilə dolmaq, tüstü qalamaq. Otaq bərk… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tüstüsüz — sif. 1. Tüstüsü olmayan, tüstü çıxmayan, yanarkən tüstü verməyən. Tüstüsüz barıt. 2. İçərisindən tüstü çıxmayan; yanmayan. Tüstüsüz damlar; Sarı badamlar; Tənbəl adamlar; Bu balama qurban. (Layla). ◊ Tüstüsüz yanmaq məc. – yanıbqovrulmaq. Yaxşı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tütün — is. 1. Yarpaqlarında nikotin olan quşüzümü ailəsindən ot bitki. Tütün zəmisi. Tütün yığımı. – Ağacların qalın gövdələri arasından yaşıl tütün plantasiyası görünür, çöldə işləyən qızların mahnısı ucalırdı. H. Seyidbəyli. Tütün ən çox papiros… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti